Yas..
Son birkaç gündür ülke olarak acı üstüne acı yaşadık,önce Dağlıca yaktı yürekleri ardından da daha Dağlıcanın yanan ateşi sönmeden Iğdır. Ne yazsam ne söylesem içimdeki acıyı tarif edebileceğimi sanmıyorum. 16 Dağlıca,14 Iğdır şehitleri :( Dağlıcanın haberini aldığımdan beri içime öyle bir acı çöktü ki sabaha kadar uyumadım. Ağladım..Düşündüm durdum. Ben böyleysem bu kadar acı çektiysem ,biz böyleysek ülke olarak,acaba ateşin düştüğü yerde o evlerde nasıl durumdalar,tarifi imkansız,derler ya ateş düştüğü yeri yakar diye.. Daha o şoku atlatamamışken televizyonu açmaya korkarken son dakika haberlerinde Iğdır haberini gördüm. Ateş düştüğü yeri yakar evet ama bu kez koca bir ülkeyi sardı o ateş.Her bir şehidi kardeşim abim gibi hissettim .Hissetmedim aslında öyle gördüm hepsini. En küçüğü 1995 doğumlu. Daha 20 yaşında ya.. Hayatının en güzel geçmesi gereken çağında aldılar onu anasından babasından, vatanından kopardılar kahpece tasarladıkları hain tuzaklarıyla.. He